چت روم

• چه دشوار شده است دم زدن !

     در این جا که هر درختی مرا قامت تفنگی است

     و صدای هرگامی غمم !

• تا بی پناه نگردم ، پناهم نخواهی داد

  تا نیفتم ، دستم را نخواهی گرفت

• وقتی عشق فرمان می دهد،

  « محال» سر تسلیم فرود می آورد

• می دانم تشنه ای اما …

  اما این دریا را در کوزه نمی توان کرد

• من چیستم؟
  لبخند پر ملامت پاییزی غروب در جستجوی شب
  که یک شبنم فتاده به چنگ شب حیات ، گمنام و بی نشان
  در آرزوی سر زدن آفتاب مرگ

• هنگامی دستم را دراز کردم که دستی نبود
  هنگامی لب به زمزمه گشودم که مخاطبی نداشتم
  و هنگامی تشنه آتش شدم،
  که در برابرم دریا بود و دربا و دریا …!

• چو کس با زبان دلم آشنا نیست
  چه بهتر که از شکوه خاموش باشم
  چو یاری مرا نیست همدرد ، بهتر
  که از یاد یاران فراموش باشم

• وقتی که وفا قصه برف به تابستان است و محبت گل نایابیست به چه کسی باید گفت: با تو خوشبخت ترین انسانم!؟

• زندگی گل سرخی است که گلبرگ هایش خیالی وخارهایش واقعی است

• در این دنیای نامردان که مردانش عصا از کور می دزدند منه خوش باور نادان ، محبت آرزو کردم

• جان چه باشد که فدای قدم دوست کنم
  این متاعیست که هر بی سر و پایی دارد

• خنده بر لب می زنم تا کس نداند راز من
  ورنه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت